W rodzinie :)

O tak, tego mi było potrzeba. 

Powiewu świeżości, relaksu, odmiany, plotek, wygłupów, swobody beztroski ....

Taki ciepły dla serca, pogodny dla duszy i zbawienny dla umysłu. 

W końcu wyrwałam się z domu, po dwóch tygodniach choroby dzieci i tygodniowej mojej chorobie w końcu mogliśmy uciec od wszystkiego i wyjechać :) Nie daleko, to tylko parę kilometrów, ale dla mnie różnica ogromna. 

Spotkanie z rodziną, 

to daje mi silę, ta miłość, radość, problemy i kłopoty

 - to wszystko stanowi o naszym być albo nie być. 

Siostry wariatki, tata żartowniś, pogodna mama - gdy jest się z dużej rodziny nie można od tego uciec, 

to jest jak magnez, przyciąga i woła. 

Kusi barwami, głosami mąci, twarze migają jedna po drugiej ...

wszystkie wesołe, wszystkie pogodne, wszystkie tak znane. 

Chwila magii, wypita kawa, zjedzone ciasto - i nawet mówić wiele nie trzeba.

Olunia z ciocia Patrycją :)

Oskarek zaanektował podłogę

Janek za to okupował ręce :)

A Roksanka jak zwykle szalała :)

To po prostu Rodzina.