środa, 1 października 2014

Dzień ... śpiocha?

Mówili że się nie da. Że dzieci, nie wypada. Mówili, że to niewykonalne, nierealne, marzenie ściętej głowy. A jednak. To nie wymysł. Udało się, na prawdę! I ani mordować, ani kneblować, ani wiązać nikogo nie trzeba było, by tego dokonać. 

Tak! Matka się wyspała! Co prawda o piątej wstała, by dziecię spróbować do snu ponownie ułożyć, by na spokojnie kawę wypić, taką ciepłą, wiecie ... I padła. Razem z Dziecięciem swym, usypiając go ponownie, sama odpłynęła w objęciach morfeusza składając sny swe niezapamiętane. 


A oni wstali. Olę na sedes Roksanka wysłała, śniadanie im wszystkim zrobiła, bajki włączyła, soku przyniosła ... i tak siedzieli. Wszyscy u mnie  w łóżku. Najedzeni, chlebem ze smalcem, opcjonalnie z masłem i cukrem, dla wybranych nawet z ketchupem, siedzieli, oglądając spokojnie bajki na Cbeebies.  A matka spała. I spała. I wciąż spała. I tak do 9.20, kiedy to obudził ją podwójny buziak od chłopców.  Usiedli, po obu moich stronach i jednocześnie obdarowali mnie buziakiem w policzek. Po takim pocałunku, nie ma opcji, żeby jakaś śpiąca królewna się nie obudziła. Więc i ja wstałam wyściskawszy ich uprzednio. Po raz drugi wyściskałam ich po spojrzeniu za zegarek. Po raz trzeci, gdy Roksanka, na mój zryw do kuchni poczłapała za mną i spokojnie rzekła, 
- Mamo, ale tylko sobie śniadanie zrób. My już jedliśmy. 
- Jak to,  jedliście? 
- No chleba im zrobiłam. 
- Ale z czym? 
- No ze smalcem i solą, albo z masłem i z cukrem. A ja zjadłam z ketchupem. 
- To picie wam przyniosę, bo na pewno pić chcecie. 
- Mamoooo, picie im też dałam. Sok im wlałam. Ten pomarańczowy. I nawet nikt nie wylał! 

Ano właśnie, i ani nikt nie wylał, ani nie nakruszył, kołdry nie wysmarowali, nic nie wylali, nie wysypali w kuchni ... i tak sobie myślę ...  to może jak tak co dzień, do dziewiątej sobie pośpię? Hmm? Kusząca opcja, nie powiem. Tylko godzin w dobie ciut mało, by wyrobić się ze wszystkim. Ale czasem warto, na prawdę warto tak sobie pospać. Zwłaszcza, po trzech prawie bezsennych, gorączkowych  nocach. 

I jak tu ich nie kochać? 

12 komentarzy:

  1. Odpowiedzi
    1. Wszyscy zrobili :)
      Ostatnio, jak tylko weszłam do łazienki, to mi w kuchni, na świeżo umytą i mokrą jeszcze podłogę wysypali kilogram cukru ... także ten. Dziś zrobili mi niespodziankę nie z tej ziemi :)

      Usuń
  2. Wow! No super! Pomocnica Ci rośnie :) Skarb normalnie, co dba o mamę!
    Ja ma ten komfort, że mój maluch garuje minimum do 9:30, a czasem nawet do 11 pociągnie więc nie mam problemów z niewyspaniem.
    Jednak gdyby trafiło nam się kolejne dzieciątko to byłabym w 7 niebie gdyby Maniurka tak ładnie rodzeństwo obsługiwała.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak ja Ci zazdroszczę tego garowania :) Moje od najmłodszych lat, upatrzyły sobie godzinę piątą, szóstą rano, jako idealną na pobudkę :) Roksanka sprawiła mi mega niespodziankę <3 Zresztą, jest to zasługa nie tylko jej, ale całej czwórki. Bo straty w domu zerowe!

      Usuń
  3. No widzisz jakie samodzielne dzieci masz już w domku ? :) Super :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z jednej strony się cieszę, z drugiej zastanawiam ... gdzie jest ta moja malutka Roksanka :) Na szczęście potrzebę na pieszczochy, na przytulaski ma jak zawsze :))

      Usuń
    2. Czasem dzieci tak słodko potrafią zaskoczyć rodziców, że aż miło :) Ale fakt, najważniejsze, że dalej lubią te dziecinne igraszki :)

      Usuń
  4. Odpowiedzi
    1. I ty się doczekasz, może od razu śniadania do łóżka, ale się doczekasz :)

      Usuń
  5. Rośnie Ci córcia gospodarna :-) co roku będzie tylko lepiej!

    OdpowiedzUsuń

Cieszę się z każdych odwiedzin, z każdego komentarza. Zapraszam Was do siebie licząc po cichu, że spodoba Wam się w naszym małym magicznym świecie :)