Chlebem i solą

Niedziela lubi przynosić ze sobą niespodzianki. Poranne lenistwo, spacer po lesie, obiad, ciasto - po prostu zwykły, rodzinny dzień. Popołudniowa kawa, zerkam do szafki ... cholera! Nie ma chleba! 

W sobotę kupione trzy, jeszcze jeden do tego razowy był, a półka z chlebem pusta. Sklep zamknięty, a chęci nikt nie ma, by do miasta specjalnie jechać. Co by tu ... . Pomyślałam o bułkach. Zaczęłam szperać, ale przepisy na 4, 6 czy 8 bułek, jakoś średnio mi leżały. Nie starczy, nie ma takiej opcji. Drożdży tylko pół kostki po piątkowej pizzy się ostało. A może chleb? Ale gdzie ja znajdę prosty i szybki przepis na chleb? Bez zakwasu, bez kombinowania i zabawy na pół dnia? Szperając, trafiłam na bloga Filozofia Smaku, i tam właśnie znalazłam przepis idealny dla nas. 

Na 1 duży bochenek i 10 bułek (tak, bułki robiłam z tego samego ciasta, co chleb) potrzeba: 

• 1 kg mąki
• 30g drożdży 
• 2 łyżeczki cukru
• 2 łyżeczki soli
• 6 łyżek oleju (może być oliwa, ja miałam olej)
• 600 ml wody. 

Zrobienie zaczynu drożdżowego jest banalnie proste. Kruszymy drożdże w miseczce, dodajemy cukier i kilka łyżek wody, mieszamy aż drożdże się rozpuszczą i zostawiamy na około 10 - 15 minut, w ciepłym miejscu, aż zaczną rosnąć. 

Mąkę wsypałam do miski dodałam pozostałe składniki, wraz z rozczynem i miskę wręczyłam mężowi. Nie musiałam używać przemocy. Ba! Prawdę mówiąc sam miskę mi zabrał i ciasto zagniótł w tempie ekspresowym. Ciasto jest dobrze zagniecione, gdy przestaje być lepkie i samo odchodzi od rąk.

Ugniecione, odstawiliśmy na pół godziny do wyrośnięcia, po czym wyjęłam je i trochę wyżyłam się na nim pięściami. Nie dość, że dobry sposób na odstresowanie, to i ciasto się odgazowuje i lepsze jest do formowania potem. Ciasto podzieliłam na pół, po czym z jednej połowy uformowałam bułki (starczyło na 10 szt, średniej wielkości bułek) i ułożyłam je na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Ważne, by nie układać ich gęsto, bo ciasto będzie jeszcze raz rosło przed pieczeniem i bułki podwoją swoją objętość. Z drugiej połowy, uformowałam chleb. Wyszedł tak duży, że musiałam go na blasze (wyłożonej papierem i delikatnie natłuszczonej) ułożyć po ukosie. 

Wszystko to zostawiłam znów w ciepłym miejscu do wyrośnięcia. Nie minęło pół godziny, gdy piekarnik zaczęłam nagrzewać do temperatury 210'C, a ja w tym czasie ostrym nożem nacinałam górę chleba i bułek ostrym nożem. Gdy piekarnik nagrzał się do odpowiedniej temperatury włożyłam blachy do środka i zaczęłam piec. 

Po 20 minutach wyjęłam z piekarnika blachę z pięknymi, rumianymi bułkami, po kolejnych 15 minutach gotowy był chleb. Ważne, by chleb studzić na kratce (której ja oczywiście nie mam), dlatego położyłam go na tacce, tak, że opierał się brzegami o jej krawędzie, a pod nim był kawałek przestrzeni. 

Miałam nadzieję, że bułki zdążą przestygnąć. Nie zdążyły. Chleb, wczoraj pieczony, wciąż jest świeżutki i pyszny. Skórka wciąż jest chrupiąca. Nic tylko robić i jeść! Smacznego!!