Cała ja

Kobieta ... to promień słońca i kropla rosy, 

listek przebiśniegu i gałązka wrzosu, 

bezkresne morze i połać łąki skąpana w promieniach zachodzącego słońca.

 To zorza polarna i brzask słońca, 

otulone w promieniach słońca dachy domów, 

skąpane w deszczu listki młodych drzewek. 

Kobieta to kruchość, delikatność i piękno.

 Ale nie tylko.

 Kobieta to siła, to moc, to wiara. 

To zaufanie i nadzieja.

 To spryt, przewrotność i lojalność.

Jestem Kobietą, jaka więc jestem? Jestem mamą, żoną, kochanką, przyjaciółką.

 Jestem kucharką, sprzątaczką, managerem i lekarzem.

 Jestem opiekunką, powierniczką marzeń dziecięcych, pocieszycielką i ... gnębicielką,

 nauczycielką i policjantem.

Wciąż sprawdzam, pilnuję i czuwam.

  Przeważnie spokojna jak mały strumyczek, mam zawsze drugie dno i potrafię wybuchnąć jak wulkan. Jestem rozważna i romantyczna, energiczna i spokojna, uwodzę i odpycham, 

jestem wczorajsza i dzisiejsza 

myśląca o przyszłości o przeszłości nie zapominam. 

Staram się być mistrzynią we wszystkim. 

Biorę na siebie dużo, próbując to wszystko pogodzić. Jestem wielozadaniowa.

 Porażki dodają mi sił, motywując do dalszego doskonalenia się. 

Ale jestem też delikatna i wrażliwa. 

Potrzebuję czasem poczucia bezpieczeństwa. 

Potrzebuję poczuć, że nie jestem sama i gdy tracę siły, że jest przy mnie ktoś,

 kto mi pomoże stanąć z powrotem na nogi. 

Potrzebuję silnego męskiego ramienia. 

To tam szukam ukojenia i pocieszenia. 

To tam puszczają tamy, i uciekają negatywne emocje. 

To jedyne miejsce, w którym płaczę. 

To moja skała i opoka. 

To mój mąż ...