Kontrolnie

Tak spokojnego wieczoru nie miałam już dawno ... 

łobuziaki ślicznie posnęły (co prawda po tym zaśnięciu już trzy razy karmiłam, ale to nic ),

 więc i na gazetkę i książkę czas się znalazł :)

A teraz czas na relaks z blogiem i lulanko.

 Jutro ciężki dzień. Jedziemy z wszystkimi kropelkami do lekarza na kontrolę.

 Niestety moim zdaniem konieczna będzie dalsza kuracja.

 Ząbki ząbkami, ale dzisiejszy stan podgorączkowy u Oluni, 

przedobiednie spanie Roksanki (a musicie wiedzieć, że ona już od ponad roku w dzień nie śpi)

 i dudniący po całym domu odgłos kaszlu, wydobywający się z piersi całej mojej brygady dają do myślenia. 

A tu jak na złość zima. 

Nie dość, że i tak mąż dwa kursy będzie musiał zrobić,

 coby nas wszystkich do Leborkowa zawieźć, 

to ślisko jeszcze niemiłosiernie. 

Ale pojazd, który byłby w stanie całą nasza ferajnę zabrać jednym kursem 

pozostaje w sferze marzeń.  

Tak, wiem, są jakieś autobusy a i Boguś Bus trasą śmiga

 (śmiga, bo na pewno nie jeździ,

 miałam wątpliwą przyjemność i na każdym zakręcie zastanawiałam się czy to już?

 wypadliśmy z drogi?), 

ale zabrać się w sześć osób autobusem ...

 koszta niestety wyższe niż te dwa kursy w każdą stronę, 

warunki do przewozu dzieci też żadne 

a ilość autobusów woła o pomstę do Nieba. 

Ale i tak się cieszę. 

Cieszę się, że odwiedzę Rodzinkę, 

skoczymy z mężem do sklepu, 

poszwendamy się troszeczkę ... zawsze to jakaś odmiana, 

zawsze coś innego.

A ja tak kocham spacerować z mym Lubym pod ramię, 

rozmawiać o pierdołach, kłócić się o rzeczy tak na prawdę nieistotne, 

lub zastanawiać się nad istotą świata.  

Ehh ... niech przyjdzie już ta Wiosna, to i spacery będą, i las, i radość i słońce ... .

Rozmarzyłam się, idę więc kontynuować marzenia o cieplutkich promieniach słońca ...

w sferze marzeń. W świecie snu.