Nieśpiąca ...

Ciężka nocka za mną. 

W sumie, to ostatnimi czasy wszystkie noce ciężkie. 

Chłopcy, ostatnimi czasy, noc upatrzyli sobie jako czas, gdy co godzina można wołać - jeść. 

Chodzę więc, biorę, karmię, odkładam ... 

by za kolejne pół godziny powtórzyc to wszystko - tyle że z drugim.

 Ja już nie mogę, ja wysiadam. 

Wiecznie zmęczona, wiecznie niedospana, jedynie weekedowe lenistwo poranne troszkę mnie ratuje.

 Na dobre chłopcy zasnęli dziś po 4 rano. 

Spali do siódmej. 

To była ich pierwsza dłuższa nocna drzemka dzisiaj. 

Od 4 rano.

 A do czwatej - walka. 

Muszę coś zmienić, muszę coś zrobić. 

Tak rzadko ostatnio mam takie widoki, tu słodziaki mają trzy miesiące. I budzą się w nocy dwa razy.  Tylko dwa razy ...

Tak być nie może. 

Coraz bardziej roztargniona, roztrzepana - przestaję sobie radzić. 

Coraz wolniej myślę, coaz wolniej kojarzę fakty. 

Organizacja pracy zostawia wiele do życzenia. 

Za oknami wiosennie - a ja marzę tylko łóżku, kołdrze i spaniu ... . 

W dzień nie pośpię ... muszę więc się trzyamć. 

Jakoś. 

I muszę, koniecznie muszę w jakiś tajemniczy sposób odkryć powód tak częstych pobudek. 

To musi się zmienić. 

Koniecznie.