Powrót do dnia dzisiejszego

Zmęczona Świętami, szykuję się na powrót do normalności. 

Było gwarno, głośno, wesoło i miło. 

W lodówce jeszcze resztki jedzenia przypominają o dniach świątecznych, 

niedopite wino chłodzi się w lodówce, czekając na inną okazję. 

W domu brzmi cisza, przerywana cichutkim posapywaniem Kropelek, a w tle - Gra o Tron część III

Maluszki śpią, zbierając siły na jutro,

tak bardzo już są aktywne ... .

Oskarek już sam staje przy meblach, Janek - zaczyna raczkować.

Siadają sami i siedzą bez podparcia. 

Potrzeba siły by tak się rozwijać. 

Gdy zmienia się wszystko, z dnia na dzień, coraz więcej niespodzianek, coraz więcej niewiadomych. 

Od jutra wraca normalny tryb, wraca codzienność zasypana po kolana śniegiem. 

I tylko trel ptaków przypomina nam o tym, że to już wiosna. 

A w domu nawet gałązki z oporem puszczają pierwsze pączki, boją się wyjść ze swych otulinek. 

Mówią, że to nie pora. Że to nie czas. 

Pola i łąki, ogrody, sady, wszystko spowite bielą, której i w święta mamy pod dostatkiem.

To nie te święta! Atmosfera jakby na siłę wywoływana, psuje się po spojrzeniu w okno. 

A biały puch wciąż sypie się z nieba.