Prania cztery sznury i korzeń pokrzywy.

Dzisiejszy dzień minął nam pracowicie. 

Przedpołudnie - wiadomo,

 pranie, sprzątanie, gotowanie, mąż był na zakupach w L. 

Dzień jak odzień. 

Po południu za to troszkę podziałaliśmy w ogródku.

 Troszkę, bo Oskar co chwilę płakolił, Roksanka ze stanem podgorączkowym 

a i chłodem wiało nieprzyjemnie , ale co zrobione - to nasze. 

Prawdą jest, że teraz ogród wygląda jeszcze gorzej, ale to przez paskudne pokrzywy, kreta i psa. 

Najgorsze miejsca przekopujemy, pokrzywy i ich dłuuugie korzenie wyciągamy, 

więc póki co nie wygląda to ciekawie. 

Ale mam nadzieję że choć w małym stopniu uda nam się doprowadzić go do ładu.

 Mąż dziś wkopał i zacementował mi nowe słupki do linek na pranie 

(Dziękuję Tatusiu!! :) ) 

więc mam nadzieję niedługo zacząć już pranie w ogrodzie wieszać. 

W końcu. 

Przy moich maluchach pranie generuje się w tempie zastraszającym, 

a suszenie na malutkiej suszareczce przenośnej ...

 zajmuje więcej czasu, mniej mogę zmieścić, 

przez co zawsze sterta rzeczy do prania przewyższała tą wypraną. 

Mam nadzieję, że to się zmieni :)

Warzywa i tak w tym roku chyba jeszcze poczekają, 

ale marzy mi się, żeby chociaż w małym stopniu ogród do ładu doprowadzić. 

No chyba że chłopcy pozwolą to i warzyw troszkę wsiejemy. 

Kto wie - może się uda ...

Swoją drogą, wiecie jak moje łobuziaki reagują na otwarcie drzwi na dwór?

Prawda że super? 

Najpierw nieśmiało, niepewnie, 

ale coraz bliżej, z coraz większym uśmiechem ...

 i już - jesteśmy! 

W magicznym świecie piasku, trawy, robaczków i kamieni. 

To dla nich nowy świat - świat, który dopiero muszą poznać!

I już czuję, że będzie ciekawie. 

Te uśmiechy mówią same za siebie :)

Będzie się działo ...