I ja jestem mamą - o sobie samej

Jesteście ciekawi jaka jestem? 

Wiecie tak wiele, może więcej nawet niż niż ja sama ... 

przedstawię się więc tak, jak przedstawiła się nam Ola  - organizatorka  akcji 

Monika Pujanek Meipu Wiek : mam 29 lat  Rodzina:   Roksanka (5 lat) Olunia (2 latka) Janek ( 10 msc) Oskar (10 msc) Mąż (Sebastian lat 29) Zawód:    technik ekonomista, niedoszła pani nauczycielka nauczania przedszkolnego, aktualnie doradca klienta w salonie PLAY na urlopie wychowawczym Moje dziecko (dzieci) najbardziej lubią ... kiedy spędzamy czas wspólnie, rodzinnie. Gdy razem z mężem dołączamy do wspólnej zabawy i szalejemy razem z dziećmi tak, jakbyśmy i my dziećmi byli. Lubią też pakować się nam rano do łóżka, i tak w sześcioro gnieciemy się na małej kanapie, pełni uśmiechu, łaskotek i śmiechu :) To dopiero jest szaleństwo :P Kiedy mam czas tylko dla siebie ... to staram się zrelaksować przy książce lub w dłuuugiej kąpieli, no i prowadzę bloga :) Najfajniesza w byciu mamą jest ... spontaniczość i poczucie, że moje dzieciaczki są dzięki mnie szczęśliwe. Najtrudniejsza w byciu mamą jest ... odpowiedzialność za moje dzieciaczki i poczucie że wszystko co robię ma na nie wpływ. To ode mnie zależy jakie będą, jakie wartości wyniosą z domu i jakimi ludźmi będą w przyszłości. Zaczęłam prowadzić bloga bo ... czułam potrzebę rozmowy z kimś innym oprócz męża. Jestem z zasady osobą towarzyską, a czwórka maluchów odcięła mnie od ludzi, od znajomych. Jako mama czułam się spełniona, jako kobieta, jako człowiek – zamknięta w klatce i odsunięta na margines. Moje dzieci determinowały całe moje życie, a w blogosferze odżyłam, poczułam się wartościową osobą, nie tylko mamą ale i kobietą. Tu mogę się swobodnie wypowiedzieć, poznałam masę cudownych osób. Dzięki blogowi stałam się też lepszą mamą, żoną, jestem bardziej uśmiechnięta i promienna. Wiem, że nie jestem sama. Mam poczucie, że gdzieś tam, jest ktoś, kto ma podobne problemy, podobne bolączki ale i cieszy się z podobnych rzeczy jak ja. Marzę o ...  w tym momencie moje marzenia są bardzo przyziemne. Marzę o tym by spłacić kredyty, wrócić do pracy, do ludzi. Z tych bardziej skrytych, marzy mi się własny domek, z pięknym ogrodem i bez wścibskich sąsiadów zaglądających w okna. Marzę o tym by moje dzieci wyrosły na wspaniałych ludzi, by były pełne empatii ale i potrafiły powiedzieć nie. By chwil radości zawsze było więcej niż chwil smutku i zadumy. I by nasze państwo wprowadziło w końcu tą politykę prorodzinną :D Znajdziecie mnie pod adresem http://kropleszczescia.blogspot.com/ http://krople-testuja.blogspot.com/ Cieszę się z każdych odwiedzin, z każdego komentarza. Zapraszam Was do siebie licząc po cichu, że spodoba Wam się w naszym małym magicznym świecie.