niedzielna chwila oddechu

Zamiast szumu drzew, zieleni, błękitu tafli jeziora dziś cisza. 

Roksanka najpierw z gorączką, teraz ledwo 35.9'C i śpi. 

Obserwuję, sprawdzam, mam nadzieję że tylko ją przewiało, 

zwłaszcza że katarek wodnisty od rana dokucza. 

Dzień spędziliśmy więc w domku, leniąc się niemiłosiernie,

 z boku na bok przewracając dupencje - odpoczywając. 

Paznokcie pomalowane na fiolet od Wibo, i nawet te od stóp doznały zaszczytu,

 choć trzy razy zmywać musiałam uciekając przed małymi łapkami pomocników.

 "Dotyk Złodziejki", co z pod pióra Mii Marlowe wyszedł,

ostatnią stroną przywitał wieczór, euforię cichą wywołując,

 że oto od tak długiego czasu, po raz pierwszy udało mi się lekturę zacząć,

 i w ciągu miesiąca skończyć, w tym większość dzisiaj. 

A teraz czas na serię Kiss, lekką, wakacyjną, w sam raz na chwilę. 

Za książki z tej serii dziękuję bardzo Monice, autorce bloga MAGNOLIE. 

Te dwie książeczki u niej na blogu, w rozdaniu udało mi się wygrać. 

Myślę, że i takie dni są w życiu potrzebne jak przecinek w zdaniu - jak oddech.

 Znak stopu, co pozwala zatrzymać się na chwilę,

odsapnąć i nabrać sił na kolejny długi tydzień. 

Zamiast pędu życia, zamiast biegu wiecznego kapcie, fotel i książka. 

I kawa do tego, dopełniająca obrazka ... czyżby starości?

Taki przedsmak?

Ciekawe, jaki będzie ten czas, za lat wiele, gdy już dzieci odchowane będą i wnuki do drzwi zapukają.

Czy jak dziś, z książką czas spędzać będę na fotelu swe gniazdko ścieląc?

Czy po lesie biegać, na grzyby, jagody bo czasu na siedzenie szkoda będzie. 

Może z plecakiem, po górach, ramię w ramię z Mężem piesze wycieczki uskuteczniać będziemy?

Czy dotrwamy w ogóle?

A wy? Jak wyobrażacie sobie przyszłość?